Kaş ki uşaq olardım.......
Sevgi, mehebbet nedi, kaş başa düşmeyerdim!
Hicranla, hesret ile kaş ki görüşmeyerdim!
Derdden, qemden, kederden, kaş ki uzaq olardım!

Kaş ki uşaq olardım!...
Derdim olardı menim bir tek oyuncaq derdi!
"Nece şirinsen?!" deye hamı meni severdi!
Dolanardı başıma ezizler pervanetek!
Nazlayardılar meni, şenlenerek, gülerek!

Kaş ki uşaq olardım!...
Kaş ki uşaq olardım, şaxta baba gelerdi,!
Dostlar da yığışardı, şeir, nağıl deyerdi!
Yaxşı şeir deyene hediyyeler vererdi!
Bu anlar xatirimde qoyub şirin izleri,
Hele qulağımdadır babanın bu sözleri:
Qarlı dağlar aşaraq, çox eller dolaşaraq,
Daglardan dusdum yere geldim sizi gormeye

Kaş ki uşaq olardım!...
Kaş ki inanardım ki, nağıllar olur gerçek!
"Göresen div, xortdan var, gören meni yeyecek?"
-Qorxaraq düşünerdim, ah, nece bexteverdim!

Kaş ki uşaq olardım


Kaş ki uşaq olardım!...
Kaş ki yene olardı, o qorxulu nağıllar!
Heyat nağıldan beter! Ne qeder Div, Xortdan var?!
Ne cırtdan var heyatda, ne de Tıq-tıq xanım var!
İndi hara baxırsan, tülkü, çaqqal, canavar!
Bürüyübdür her yanı! Qorxudurlar insanı!
Kaş heç böyümeyerdim! Bunları görmeyerdim!
Bu qorxulu heyatı, şirin nağıl sanardım!
Kaş ki uşaq olardım!...