Nemetse de gözel şeir,
Şair olan qem de yeyir.
Ömür keçir bu adetle,
Uğurlu bir seadetle.
Meni gören :-nedir? deyir,
Saçlarına düşen bu den,
Şair ne tez qocaldın sen!

Dünen mene öz elinde,
Gül getiren bir gelin de,
Gözlerinde min cür sual,
Heykel kimi dayandı lal,
O bextever gözelin de,
Men oxudum gözlerinden:
Şair ne tez qocaldın sen!

Ovçuluğa meyil saldım,
Gece-gündüz çölde qaldım.
Dağ başından endim düze,
Bir ox kimi süze-süze,
Neçe ceyran nişan aldım,
Cavab geldi güllelerden,
Şair ne tez qocaldın sen!

Bezen uca,bezen asta,
Ötür sazım min sim üste,
Andı yalan,eşqi yalan,
Dostluğu da rüşvet olan,
Ürek yıxan bir iblis de,
Üzevari deyir herden,
Şair ne tez qocaldın sen!

Saç ağardı, ancaq ürek,
Alovludu evvelki tek,
Saç ağardı, ancaq ne qem,
Elimdedir hele qelem,
Bilirem ki, demeyecek,
Bir sevgilim bir de veten,
Şair ne tez qocaldın sen!