Ayrıldıq...guc geldi bize hucumlar,
Ayrıldıq,usanıb teneden sozden.
Bizden razı qaldı yadlar,qohumlar,
Biz razı qalmadıq oz-ozumuzden.

Ayrıldıq...neğmemiz qaldı yarımcıq,
Fikirler perishan,konuller qırıq.
Ayrıldıq de harda lengidi zemane
İndi ne sen sensen,ne de men menem.

Başımda tufanlar hayqırığından
Meyvesi deymemiş tokulen menem.
Dağlara dırmanıb ardımca qoshdun,
O axar sulara qarıshan menem

Taleyin hokmuyle sen çox vurushdun,
Bu ağır hokm ile barıshan menem.
Doyen de,vuran da,yıxılan da men,
Ayrıldıq... bilmedik nechin,neden biz
Ayrıldıq... Ayrılmaq istemeden biz.
Yoxdur sene qezeb,kin
Yadıma dusmeyir bed emellerin
Nifretsiz ayrılıq ayrılıq deyil.

Nifretsiz ayrılıq olumden shirin.
Gulum seve-seve ayrılırıq biz,
Urek kokden düşen tek sime benzer.
Bizim guzu yashlı bedbext eshqimiz

Atalı-analı yetime benzer.
Deyirem unudum seni men gerek.
Mumkunmu
Arzuya emel ten gerek!
Unuda bilmekcun seni sevgilim,
Tezeden doğulum,tezeden gerek.