İnsan deyilem, indi bunu
anlamışam men,
Eşq adlı buluddan süzülen bir
yağışam men,
şıltaq yağışam men.
Yağdırsa da çirkabe meni qare
buludlar,
Qelbimdeki şeffaflığımı
saxlamışam men,
çünki yağışam men.
Her gün döyürem penceresin
sevgili yarın,
Yox ayrı yolum ki, ona derdim
danışam men,
dilsiz yağışam men.
İsbat eliye bilmeyirem eşqimi heç
cür,
Mümkün ki deyil eşqin oduna
alışam men,
çünki yığışam men.
Yarın evinin dövrünü deryaye
çevirdim,
Çox şükr, reqibin yolunu
bağlamışam men,
qısqanc yağışam men.
Yağsam da yere, göylere qaytar
meni, ya rebb
Torpaqlara biryolluğa qoyma
qarışam men,
çünki yağışam men.
Fehmi, menim eşqim ola bilmez ki,
tükensin,
Eşq aldı buluddan süzülen bir
yağışam men,
bitmez yağışam men