Zeng etmeyecem sene
evvel telefon nomresini
unudacagam,
sonra seni.
Barmaqlarimin yaddashindan
sileceyem saclarinin
yumshaqligini
gelmeyecem size teref;
behane edeceyem yollarin uzaqligini...
Qovacam yaddashimdan
xirmandan serce qovan kimi
saridimdik xatirelerini
qerezli arzular tek ureyimde
bosh qoyacagam yerini.

Zeng etmeyecem sene
el qoynunda qalacaq lal
telefonun,
shushe gozlerinden kederli
reqemler boylanacaq sene
kederli baxacaqsan sukutun hedesine
her gece yuxulu gozlerinde bir gunluk umid olecek;
yuxuna qorxulu shubheler tokulecek,
balincin qarisi ushuyecek...
Zeng etmeyecem sene
boshaldi cibimin 2 qepiklik yuku
avtomat telefonlarin azalacaq
bir sakini,
iki yer bosh qalacaq arxa
sirasinda kinoteatrlarin,
adini tapmayacaqsan arasinda
yeni yazdigim setirlerin.

Bu gunun de sensiz axshami geldi...
Evdesenmi goresen
telefonun yanindami
dayanmisan yene sen
sesim eshidermi otaginizi
menden yene qiybetler edibmi
qonshu qizi?!
Boylanirsanmi yene menim
geldiyim yola...?
Yordu "belke"ler meni...