Niye menim gülüm, niye sen o vaxt,
Mene teref baxıb, cavab vermedin?
Niye meni orda hemin küçede,
Yağışlı havada tek qoyub getdin.

Axı sen bilirdin seni sevirdim,
Senin derdinden de inan deliydim,
Axı sen bunları yaxşı bilirdin...
Bes niye sen meni tek qoyub getdin?

Bunlari bilsende başa düşmedin,
Çünki senin fikrin tamam başqadır.
Sen meni heç zaman fikirleşmedin,
Senin fikrin maşın, bir de villadır!

İndi mende de var o maşın, o ev,
Qelbimde amma birce sen yoxsan.
Daha birde ora düşe bilmezsen,
Ne qeder söz atıb, ne qeder baxsan.

Ey melek! Gezirem şeherde her gün,
Senin tek qızlarla, senin tek gülüm,
Sen ise "sevirem" indi deyirsen,
Bes ne oldu, ne tez deyişdin gülüm?

Üzünüze gülen her gözel qıza,
Arifem, deyirem, inanmayın siz.
Onlar könül verir bir az çox pula,
Bu cür qızlar olur, olur üreksiz!!!