Taleyin qismeti rast saldi bizi.

Yolumuz hardasa qirilacaqsa,

İtireceyikse bir-birimizi,

Xatirem yadinda qalmayacaqsa,

Bu eller menimki olmayacaqsa

Bu teller menimki olmayacaqsa.

Sen Allah ozüne oyretme meni

Hicran qoxusuyla goynetme meni.
Men bir az baharli budaq kimiyem
Bir azda sadelövh uşaq kimiyem
Bala anasina qovuşan kimi
Leylek yuvasuna yovuşan kimi
Arı gül-çiçeye uyuşan kimi
Eh mende adama tez yovuşanam
Sevgi ateşinde tez alışanam.
Amma ki sönmeyim çox çetin olur.
Sevgiden dönmeyim çox çetin olur.
Öyretme özüne, öyretme meni.
Belke gözlemirdik bu xoş görüşü,
Yaman qeribedir dünyanın işi.
Heç vaxt yollarında dayanmadığın,
Heç hendeverinde dolanmadıgın,
Gelib birden sene ne şirin olur!
Ömrünün içinde ömür doğulur.
Bu şirinim acı olacaq ise.
Bir qismet çiçeyim solacaq ise.
Öyretme özun,öyretme meni.

Könlümde yerin var qopmaz yerinden,
Bir ekiz leçeyi,haça budağı
Ayırmaq olmursa biri-birinden
Menide ayırmaq çetindir axı.
Öyretme özune, öyretme meni;
Yox buna taqetim,yox buna tabım
Elimi elinden üzmek ezabım,
Sonra bu ezaba dözmek ezabım...
Yoxsa da,könlümün sınıqları var,
Hicranın köz basmış yaniqları var,
Menim derdlerimin ayaqları var.
Harda olsa gelib tapacaq meni,
Yaxıb yandıracaq bu ocaq meni.
Gel meni özüne öyretme bele,
Elimi eline oyretme bele,
Gözümü gözune öyretme bele...