İller sonra Sene dönürem...

Unudulmuş gecelerden biriydi

Ay, parlayırdı Köhnesi kimi...

Ve gümüş örtüsünü çekmişdi,

Gece... İçimde bir peşmanlıq

Neçe iller ki, sevgiye hesret

Yalvaracaqdım.! Olmadı...

Solğun idi bütün çiçeklerin Ümidi...!

Dinmirdi, içimde çırpınan heyecan

Bu sağalmaz yaraya qarşı,

Qürura meğlub oldum.!

İndi çox uzaqdasan.

Unutmaq isteyiremse

Adını bele Unudacağam...!

Qazanacağam, İtirdiyimi...

Sene verdiyim İllerimi alıb götürmek üçün

Dörd elle, Heyata sarılacağam...!