Kaş ki uşaq olardım.......
Sevgi, mehebbet nedi, kaş başa
düşmeyerdim!
Hicranla, hesret ile kaş ki
görüşmeyerdim!
Derdden, qemden, kederden, kaş
ki uzaq olardım!
Kaş ki uşaq olardım!...
Derdim olardı menim bir tek
oyuncaq derdi!
"Nece şirinsen?!" deye hamı
meni severdi!
Dolanardı başıma ezizler
pervanetek!
Nazlayardılar meni, şenlenerek,
gülerek!
Kaş ki uşaq olardım!...
Kaş ki uşaq olardım, şaxta baba
gelerdi,!
Dostlar da yığışardı, şeir, nağıl
deyerdi!
Yaxşı şeir deyene hediyyeler
vererdi!
Bu anlar xatirimde qoyub şirin
izleri,
Hele qulağımdadır babanın bu
sözleri:
Qarlı dağlar aşaraq, çox eller
dolaşaraq,
Daglardan dusdum yere geldim
sizi gormeye
Kaş ki uşaq olardım!...
Kaş ki inanardım ki, nağıllar olur
gerçek!
"Göresen div, xortdan var,
gören meni yeyecek?"
-Qorxaraq düşünerdim, ah, nece
bexteverdim!
Kaş ki uşaq olardım
Kaş ki uşaq olardım!...
Kaş ki yene olardı, o qorxulu
nağıllar!
Heyat nağıldan beter! Ne qeder
Div, Xortdan var?!
Ne cırtdan var heyatda, ne de
Tıq-tıq xanım var!
İndi hara baxırsan, tülkü, çaqqal,
canavar!
Bürüyübdür her yanı!
Qorxudurlar insanı!
Kaş heç böyümeyerdim! Bunları
görmeyerdim!
Bu qorxulu heyatı, şirin nağıl
sanardım!
Kaş ki uşaq olardım!...