Ehd…

Görüşdük gecenin qaranlığında,
Ay özü gizlendi qara buludda.
Bizse mehebbetin aydınlığında,
Sevib-sevilirdik bu xoş saatda!

Saçların sineme dağıldı, gülüm,
Etrin üreyimi mest elemişdi.
Bu gece-bir şirin nağıldı, gülüm,
Bütün heyatıma bes elemişdi!

Köksüme qısılıb, baxdın üzüme,
Gözlerin saf idi üreyin kimi!
Başımı söykedim senin dizine
Qovdum üreyimden ezabı-qemi!

“Ömrün yollarında ayrılmayaq biz!”
Ehdimiz bu oldu, gülüm, o gece.
Salxım söyüd altda qaldı izimiz,
Ürek xoş xeyala daldı o gece!

İl ötdü, deyişdi rengini rüzgar,
Fesiller hicranı derd elemezler.
Seni dönük görüb danışdı çinar:
“Söyüdün altında ehd elemezler!”