Ölüme ne var ki,birdefelikdi,
Sevib ayrı düşmek kaş olmayayaydı.
Neğmeler quş kimi qanadlananda,
Gözlerden süzulen yaş olmayaydı.

Menim qelbim kimi inlermi kaman
İlk eşqi itirmek yamandır yaman
Könüller odlara odlanan zaman
Ürekler berkiyib daş olmayaydı

Men seni sevirdim senise pulu
Gör hardan düşübdür bu eşqin yolu
Ne menim üreyim bir bele dolu
Ne senin üreyin daş olmayaydı

Silinmez ürekden bu düyün bu dağ
Qondu gencliyime qem budaq-budaq
Hesretinden,möhletinden titreyir bu dağ
Kederden çatılan kaş olmayaydı

Yar deyib ağladi könlümün sazı
Bir günde yüz defe yanırdi azı
YA REBBIM heç kimin baharı yazı
Dönüb birden bire qış olmayaydı.