Yene qem dumanı bürüyür meni
Başına qar yağmış o dağlar kimi
Sensiz geceler de üşüdür meni
Donunu soyunmuş budaqlar kimi.

Vefalı dost sözü dadıma çatır,
Ayrılıq neğmesi qelbehüzn qatır,
Ağaran saçlarım günbegün artır
Payızda saralan yarpaqlar kimi.

Sönüb eşqimizin odu, ocağı,
İndi buza dönüb yataq otağı.
Sensiz yetimem men, ana qucağı
Elinden alınmış uşaqlar kimi.

Nakam sevgimizi yaşayacağam,
Seni seveceyem ne qeder sağam.
Qara gözlerine her an möhtacam
Yayda kölge salan qovaqlar kimi.