Şekline baxdıqca qeribseyirem,
Geceli, gündüzlü üreyimdesen.
Meni menden alıb apardığın tek,
Seni menden alıb apara bilsen.

Yığdın her şeyini çıxıb gedende,
Ne bir paltar qaldı, ne bir oyuncaq.
Mene bir şekilin yadigar qalıb,
Birde ki, xatıren, bu qeder ancaq.

Xatiren qelbimde, şeklin önümde,
Baxıb dizlerimi qucaqlayıram,
Şekilde o qeder bexteversen ki,
Sen orda güldükce men ağlayıram.

Deyirem, elimde sehrim olaydı,
Bu resmin içine gire bileydim,
Deyirem, men seni gördüyüm kimi,
Kaş ki, sen de meni göre bileydin.

Vüsalı varmı ki, bu ayrılığın?
Veslimize ümid bağlayırsanmı?
Menim de sende bir gülen şeklim var,
Sen de ona baxıb ağlayırsanmı?