Anamın xatiresine


Senden sonra
Göz yaşları ovutmadı meni...
Göz yaşlarına alışdım.
Senden sonra
qebristan yolları qorxutmadı meni...
Başdaşlarına alışdım…
Ezaba,
ağrıya,
acıya,
İçden gelen
Bir teselliye möhtac qalmağa,
Alışdım
Kederle qol-boyun olmağa…
Ayrılıqlara alışdım…
Senden sonra…

***

Senle bağlı xatirelerim
Nisgil dolu…
Göz yaşlarına
Ve titrek ellerinin
Sığalına sığınmış uşaqlığım…
Qaranlıq ve bozumtul
Qatar dayanacaqlarında
Başlayan ve biten ayrılıqlar…
Her defe senden ayrılıb
Mesum gülüşlerimi
Ezaba çeviren,
Ruhumu zorlayan
Bu tozlu, külekli
Şehere üz tutanda
Yağış yağardı nedense…
Lap hind filmlerinde
Olduğu kimi…
Her defe
Senden ayrılanda
Qaranlıq düşerdi
Perrondakı
Solğun lampaların işığında
Saçlarının nece ağardığı
Daha aydın görünsün deye…

***

Senle bağlı xatirelerim
Ayrılıq qoxuyur…
Qaranlıq bir otaqda,
Lampa işığında
Saçları gece kimi qapqara
Bir qızın
Xatire kitabına yazdığım
İlk sevgi şeirleri kimi…
…Aldılar elimden…
Saralmış fotolardan
Gülümseyen uşaqlığımı…
Ayrılıqlara üzülmeyimi
Aldılar elimden…
Senden sonra...
Alışdım qatar dayanacaqlarına,
Gözleme salonlarına,
Sonu görünmeyen yollara…
Ünvansız menzillerde
Edam olunan günlerimin
İniltisine…
Alışdım
Senden sonra
Titrek ellerimi
Ovcunda isidecek
Bir kimsem olmadı…
Bu şeherin
Küleyine,
Tozuna,
Qarına alışdım,
Ayrılıqlarına alışdım…
Senden sonra...
Tekce sensizliye alışa bilmedim,
Alışa bilmedim, ana...